ماده ۱۲ خورشیدی: فرصت طلایی برای سرمایهگذاری در انرژیهای پاک
تعریف ماده ۱۲:
بر اساس قانون مصوب ۱ اردیبهشت ۱۳۹۴ مجلس شورای اسلامی:
• وزارتخانهها، سازمانها و شرکتهای دولتی مجازند سالانه تا سقف مشخصی (۱۰۰ میلیارد دلار ارزی و ۵۰۰ هزار میلیارد ریال ریالی) در پروژههایی سرمایهگذاری کنند که منجر به صرفهجویی در مصرف سوخت میشود.
• این سرمایهگذاریها میتوانند توسط اشخاص حقیقی یا حقوقی داخلی یا خارجی انجام شوند، با اولویت بخش خصوصی و تعاونی.
ماده ۱۲ قانون رفع موانع تولید، یکی از مهمترین ابزارهای حمایتی دولت ایران برای توسعه انرژیهای تجدیدپذیر است. این ماده به سرمایهگذاران اجازه میدهد در ازای صرفهجویی سوخت، اصل و سود سرمایهگذاری خود را از دولت دریافت کنند.
کاربرد در پروژههای خورشیدی”
برای مثال، اگر یک نیروگاه خورشیدی ۱۰ مگاواتی باعث صرفهجویی سالانه ۳ میلیون لیتر گازوئیل شود، دولت موظف است معادل ریالی این صرفهجویی را به سرمایهگذار پرداخت کند. این پرداخت میتواند بهصورت اقساط یا یکجا انجام شود.
چگونه کار میکند؟
• سرمایهگذار یک نیروگاه تجدیدپذیر احداث میکند.
• وزارت نفت میزان صرفهجویی سوخت را محاسبه میکند.
• دولت معادل ریالی یا ارزی آن صرفهجویی را به سرمایهگذار پرداخت میکند.
• بازپرداخت میتواند در قالب اقساط ۶ ساله یا یکجا در ۴ سال انجام شود.
مزایای استفاده از ماده ۱۲ برای نیروگاههای خورشیدی”
• خرید تضمینی برق توسط دولت با نرخ مشخص و بلندمدت (تا ۲۰ سال)
• بازگشت سرمایه مطمئن و کاهش ریسک اقتصادی.
• امکان تأمین مالی از منابع داخلی و خارجی.
• معافیتهای مالیاتی و تعرفهای برای تجهیزات خورشیدی.
• تسهیل در اخذ مجوزها از طریق سامانه ساتبا و وزارت نیرو.
انرژی_تجدیدپذیر, انرژی_خورشیدی, انرژی-پاک, برق_خورشیدی, خرید_تضمینی_برق, سرمایه_گذاری_موفق, کسب_درامد